Bezdomny Bóg

Prorok Natan usłyszał głos Pański i przemówił do Dawida. Przymierze ma wyrażać się poprzez dom. Bóg prosi Dawida, aby zbudował Mu dom – i zapowiada wyniesienie domu (rodu) Dawidowego, co interpretowano jako zapowiedź mesjańską. Wiara chrześcijańska pozwala nam widzieć realizację tych słów we Wcieleniu – zwłaszcza gdy czytane są na porannej Mszy w dniu Wigilii Bożego Narodzenia. Oto Bóg staje się jednym z nas, jest bezdomny, w końcu zamieszkuje w grocie, „rozbija swój namiot” i zadomawia się między nami. Jest też osobisty duchowy wymiar tych słów. Przychodzący Pan pyta każdego z nas: „czy zbudujesz Mi dom na mieszkanie?”. Nie tylko: „czy we Mnie wierzysz?”, lecz: „czy ty zbudujesz mi dom?”. I na każdego z nas też czeka dom przez Niego zbudowany – po drugiej stronie…