Najnowsze Wydania
-
GN 39/2025 Dokument:(9433147,Ludzkość na dnie)
-
GN 38/2025 Dokument:(9425048,Prawdy nie znajdziesz w świecie)
-
GN 37/2025 Dokument:(9415138,Czy ból trzeba kochać?)
-
GN 36/2025 Dokument:(9406888,Szczęście w nieszczęściu)
-
Historia Kościoła (11) 05/2025 Dokument:(9398688,„Przebaczamy i prosimy o przebaczenie”. Wyjście przed szereg czy uzdrawianie pamięci?)
Wyszukano wyników: 683
Pierwszy czarnoskóry biskup czasów nowożytnych urodził się 125 lat temu
W Kościele katolickim XXI wieku czarnoskórzy kardynałowie i duchowni na kierowniczych stanowiskach w Watykanie już dawno stali się normą. Spekulacje o wyborze papieża z Afryki towarzyszą każdemu konklawe. Jednak jeszcze podczas Soboru Watykańskiego II (1962-1965) zdecydowaną większość biskupów z Czarnego Kontynentu stanowili biali misjonarze. Wyświęcenie Josepha Kiwanuki na biskupa w maju 1939 r. zapoczątkowało epokową zmianę. Urodził się on 125 lat temu, 25 czerwca 1899 r., w Nakirebe w Ugandzie.
Kard. Müller: Benedykt XVI pozostał wierny nauczaniu Vaticanum II, to inni „progresiści” poszli złą drogą
Ks. Joseph Ratzinger, który jako ekspert Soboru Watykańskiego II należał do grupy teologów, zwanych „postępowymi”, a później przylgnęła do niego – gdy został kardynałem a następnie papieżem – opinia „konserwatysty”, pozostał wierny swym przekonaniom i duchowi Vaticanum II, ale to inni „progresiści” poszli nie tyle swoją, co złą drogą. Zwrócił na to uwagę były prefekt Kongregacji Nauki Wiary kard. Gerhard Ludwig Müller podczas panelu dyskusyjnego „Odkryj testament duchowy Benedykta XVI” 22 kwietnia w Warszawie.
Duszpasterze, nie urzędnicy
Ksiądz nie może być często zasmucony i nerwowy, albo też mieć trudny charakter. To nie jest normalne i nie służy ani jemu samemu, ani jego ludowi – mówił Papież, spotykając się z uczestnikami watykańskiej konferencji z okazji 50-lecia uchwalenia dwóch soborowych dekretów: o życiu i misji kapłana Presbyterorum ordinis oraz o formacji kapłańskiej Optatam totius. Franciszek nazwał je prawdziwymi perłami, które dał Kościołowi Sobór, oraz nasionami, z których wyrosły rozłożyste rośliny, wydające, pomimo pewnych uschłych liści, liczne kwiaty i owoce upiększające współczesny Kościół.
