Najnowsze Wydania
-
GN 20/2025 Dokument:(9259124,Kochać człowieka, piętnować zło)
-
GN 19/2025 Dokument:(9250678,Kościół prawa czy Kościół miłości?)
-
GN 18/2025 Dokument:(9238269,Człowiek jednej roli)
-
GN 17/2025 Dokument:(9228937,Synchronizacja i piękni ludzie)
-
Historia Kościoła (9) 03/2025 Dokument:(9220196,Państwo ze stosów. Czy Francja podłożyła za dużo ognia pod własną historię?)
Wyszukano wyników: 13
10 faktów o św. Szarbelu, których możesz nie znać
Jak to się stało, że św. Szarbel pół wieku po śmierci znalazł się na pamiątkowym zdjęciu? Skąd bierze się olej św. Szarbela? Gdzie leży „polski Liban”? 28 lipca wspominamy mnicha i pustelnika św. Szarbela Makhloufa (1828-1898), związanego z Annaja w Libanie. To obecnie jeden z najpopularniejszych świętych, choć nie wszystkie fakty są powszechnie znane.
Co dalej z kultem świętego Szarbela w Polsce?
Sprawa jest poważna. Kapłan, który przez wielu był niemal utożsamiany z kultem tego świętego, porzuca Kościół rzymskokatolicki i przystępuje do Katolickiego Kościoła Narodowego. Liczni wierni zgromadzeni w zakładanych przez niego w różnych diecezjach (zazwyczaj bez wiedzy i zgody biskupów) domach modlitwy czują się zagubieni. Komisja Nauki Wiary Konferencji Episkopatu Polski wydaje komunikat, w którym padają mocne słowa o apostazji duchownego. Jak się w tym wszystkim odnaleźć? Pytanie to stawiają sobie przede wszystkim ci, dla których św. Szarbel to nie tylko aura cudowności, znak oleju i bliskowschodnia egzotyka, ale człowiek, którego życie i duchowość stanowi niezwykły dar – zarówno dla ich własnego życia wewnętrznego, jak i dla całego Kościoła powszechnego.
Księże Danielu, niech Ksiądz nie idzie tą drogą
Moment, w którym odpowiedzialny za wspólnotę lider – zarówno duchowny, jaki i świecki – mimo poczucia krzywdy i dotykającej go niesprawiedliwości decyduje się być posłuszny przełożonym, to najbardziej autentyczny papierek lakmusowy weryfikujący jego duchową dojrzałość i odpowiedzialność. Dlaczego? Bo głębokiej wiary, pokory i zaufania Bogu wymaga podporządkowanie się decyzjom, które – ujmując rzecz z naszej perspektywy – niszczą dzieło angażujące siły, serce, a często także całe nasze dotychczasowe życie. Wkraczamy wówczas na sprawdzoną drogę doskonałości, którą podążało przed nami wielu mistyków i świętych tej miary, co św. O. Pio, św. Szarbel, czy św. Jan Maria Vianney. To droga, której Bóg obficie błogosławi.
