Najnowsze Wydania
-
GN 38/2025 Dokument:(9425048,Prawdy nie znajdziesz w świecie)
-
GN 37/2025 Dokument:(9415138,Czy ból trzeba kochać?)
-
GN 36/2025 Dokument:(9406888,Szczęście w nieszczęściu)
-
Historia Kościoła (11) 05/2025 Dokument:(9398688,„Przebaczamy i prosimy o przebaczenie”. Wyjście przed szereg czy uzdrawianie pamięci?)
-
GN 35/2025 Dokument:(9399234,Nieznajomość prawdy szkodzi )
Wyszukano wyników: 2990
Zielono i radośnie w Kętach
Koncert Haliny Frąckowiak i innych artystów, pokazy zabytkowych pojazdów i psich zaprzęgów, degustacje ekologicznych przysmaków, a także modlitwa złożyły się m.in. VI Festyn Franciszkański, który 15 sierpnia odbył się w ogrodach klasztornych w Kętach na Podbeskidziu. W otoczeniu niezwykłego ogrodu z dwudziestoma kapliczkami, w których umieszczone są płaskorzeźby przedstawiające tajemnice różańcowe, bawiło się około 5 tysięcy osób. Zabawa była w duchu franciszkańskim: ekologiczna i bezalkoholowa.
Kim jesteś? Kim się stajesz?
Słowo Boże mówi dziś sporo o powołaniu.
„Kimże będzie to dziecię?” (Łk 1, 66) – pytają ludzie, widząc niezwykłe okoliczności narodzin św. Jana. „Istotnie ręka Pańska była z nim”(Łk 1,66). Każdy z nas ma być artystą, w tym sensie, że powinien stworzyć ze swojego życia arcydzieło. Bóg daje talenty, powołuje, inspiruje. Do nas należy odpowiedzieć na wezwanie. Ręka Pana jest także nad tobą. Trzeba tylko dać się poprowadzić.
„Nie ustępować złu”
Ponad 160 osób podpisało otwarte orędzie ukraińskich działaczy społecznych: obrońców praw człowieka, deputowanych ludowych, dyplomatów, naukowców, czołowych artystów, przedsiębiorców i zwierzchników różnych wspólnot religijnych do przywódców światowych i społeczności międzynarodowej. Dokument ten, zatytułowany „Nie ustępować złu”, przedstawia ukraińskie widzenie dalekosiężnych celów Rosji oraz kreśli pozytywne i negatywne scenariusze zakończenia wojny, uzależnione od stanowisk przywódców światowych i wspólnoty międzynarodowej. Pod dokumentem, który ogłoszono 5 stycznia, podpisało się ponad 160 osób.
Mam nowe życie!
Rudzica. To tu Juliusz Wątroba pisał swoje wspaniałe, mądre wiersze. Tu szedł swoją osobistą drogą krzyżową, zmagając się z chorobą, bólem, wyniszczającym brakiem nadziei. Tu powoli zmartwychwstawał. – Jestem szczęśliwy: czuję, że jestem dziś nowym, lepszym człowiekiem – mówi, promiennie uśmiechnięty, choć wspomina krzyż.
