Znaleziono 1796 wyników
Piąta niedziela Wielkiego Postu - stacja u św. Piotra
Jezus pokazuje, że w Nim ludzkość zostaje wprowadzona w najgłębszą prawdę dotyczącą przebiegu naszego życia, a jest nią rzeczywistość życia po śmierci, czyli życie wieczne dostępne tu i teraz przez przyjaźń z Jezusem. Życie po śmierci, przez które, jak pisał św. Ignacy Antiocheński, „stanę się człowiekiem”.
Sobota czwartego tygodnia Wielkiego Postu - stacja u św. Mikołaja w Więzieniu
Jedno z podań mówi, że w czasie Soboru Nicejskiego biskup Mikołaj grzmotnął pięścią Ariusza, co nie licuje co prawda z zachowaniem Świętego Mikołaja, ale co przypomina nam w trzeciej z kolei stacji, której patroni lub relikwie przywodzą na myśl pierwszy sobór powszechny, że dla Kościoła czwartego wieku ustalenie właściwej prawdy o Chrystusie i prawdy o Trójcy Świętej nie było bynajmniej błahą sprawą; były to kwestie duchowego życia lub śmierci.
Piątek czwartego tygodnia Wielkiego Postu - stacja u św. Euzebiusza
„Duchowość”, jaką znaleźć można dzisiaj, w dwudziestym pierwszym wieku, w większości księgarń, skłania się ku gnostycyzmowi, ku religii oderwanej od tego, co składa się na rzeczywistość tego świata unoszącą się w eterycznym świecie bezczasowym; jest to wiara przedstawiana jako wybór własnej recepty na życie; kult fałszywie pojmowany jako autoterapia. Ogłaszanie przez Kościół daty kolejnej Wielkanocy oraz podkreślanie przez Atanazego kluczowego charakteru tego zbawczego wydarzenia przypominają nam dobitnie, że wiara chrześcijańska jest zakorzeniona w historii, a nie w „micie” czy „narracji”.
Czwartek czwartego tygodnia Wielkiego Postu - stacja u św. św. Sylwestra i Marcina
Przyjąć Krzyż oznacza przyjąć logikę zbawienia, tak jak zdefiniował ją Ojciec. To być może najtrudniejsze wyzwanie Wielkiego Postu. Jednakże – jak pokażą to nieomylnie dwa pozostałe tygodnie wielkopostnej pielgrzymki – życie Chrystusa, a tym samym naśladowanie Chrystusa, prowadzi nieuchronnie na Kalwarię.
