Najnowsze Wydania
-
GN 46/2025 Dokument:(9491720,Błogosławieni ubodzy)
-
GN 45/2025 Dokument:(9483911,Nie do opowiedzenia)
-
GN 44/2025 Dokument:(9477129,O szarej godzinie)
-
Historia Kościoła (12) 06/2025 Dokument:(9471760,Sobór sprawił, że ludzie znowu zaczęli mieć pytania do Kościoła. Edytorial nowego wydania)
-
GN 43/2025 Dokument:(9469044,Rodzina – sens i stabilność)
Wyszukano wyników: 815
Niepokój
Dziwne to słowo. Pisane rozłącznie, jako „nie pokój”, oznaczałoby wojnę. Pisane łącznie znaczy o wiele mniej niż przerażenie czy nawet strach. Skądinąd niepokój i strach są sobie pokrewne, różnią się jedynie stopniem reakcji organizmu, który ich doświadcza. Pozwolę sobie na postawienie dość odważnej tezy.
Lacrimosa Benedyktowi Szesnastemu
Ostatni papież, po którym płakałem, nazywał się Jan Paweł II. Tak, nie wstydzę się tego, choć płaksa ze mnie żadna i wyznaję raczej niepoprawną politycznie zasadę, że chłopaki nie płaczą. Płakałem wbrew ostentacyjnym nadrukom na koszulkach: „Nie płakałem po papieżu” i właściwie niewiele mnie nawet dotknęła ta ostentacja. Ba, łkałem jak głupi, z perspektywy czasu oceniam to jako rodzaj histerycznego strachu w sytuacji utraty najwyższego z ludzkich autorytetów, jakie dla mnie istniały.
