Najnowsze Wydania
-
GN 37/2025 Dokument:(9415138,Czy ból trzeba kochać?)
-
GN 36/2025 Dokument:(9406888,Szczęście w nieszczęściu)
-
Historia Kościoła (11) 05/2025 Dokument:(9398688,„Przebaczamy i prosimy o przebaczenie”. Wyjście przed szereg czy uzdrawianie pamięci?)
-
GN 35/2025 Dokument:(9399234,Nieznajomość prawdy szkodzi )
-
GN 34/2025 Dokument:(9390659,Ale o co chodzi?)
Wyszukano wyników: 1245
Pochwała mrówki
Wielki Post 2009 - lenistwo Mędrcy Starego Testamentu pochwalali gospodarność i surowo piętnowali lenistwo. „Do mrówki się udaj, leniwcze, patrz na jej drogi – bądź mądry: nie znajdziesz u niej zwierzchnika ni stróża żadnego, ni pana, a w lecie gromadzi swą żywność i zbiera swój pokarm we żniwa. Jak długo, leniwcze, chcesz leżeć?
Widzenie końca na początek
Adwent, czyli czas przygotowań do przyjścia oczekiwanego Mesjasza (łac. adventus – przyjście), ogłasza początek ery zbawienia. Nieco inaczej wygląda to w optyce Starego Testamentu. Spełnienie mesjańskich proroctw zapoczątkowuje końcową erę ludzkości. Mesjasz, który przychodzi na ziemię, rozpoczyna jej ostatni okres. Z naszej, chrześcijańskiej perspektywy nazywamy go erą lub czasem Kościoła.
Nie rozpleniaj zła
Księga Mądrości Syracha to jedna z najpóźniejszych ksiąg Starego Testamentu. Powstała na początku II wieku przed Chr. Jej autorem jest Jezus, syn Syracha. Językiem oryginalnym dzieła jest hebrajski, ale do naszych czasów zachowała się ona w greckim przekładzie, jakiego 60 lat później dokonał żyjący w Egipcie wnuk autora.
Święci pisarze przy pracy
Ewangeliści zasiadają przy wspólnym stole i pracowicie zapisują swoje księgi – tak powstaje Nowy Testament. W rzeczywistości każda Ewangelia była tworzona oczywiście osobno, w różnym czasie. Ta sugestywna wizja Abrahama Bloemaerta, malarza z Utrechtu, ma jednak za zadanie podkreślać jedność przekazu ksiąg Pisma Świętego, które wzajemnie się uzupełniają.
Zmarł znany biblista
W wieku 65 lat i w 40. roku kapłaństwa zmarł dzisiaj ks. prof. dr hab. Stanisław Bielecki, autor m.in. najnowszego przekładu Listu św. Pawła do Tytusa w Nowym Testamencie i Psalmach, wykładowca Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego i Wyższego Seminarium Duchownego w Kielcach, znawca teologii biblijnej i pastoralnej.
Dlaczego List do Hebrajczyków nazywa Chrystusa kapłanem?
Święto Jezusa Chrystusa Najwyższego i Wiecznego Kapłana obchodzone jest w Polsce od 10 lat. W swojej najgłębszej treści zwraca uwagę na jedynego Kapłana nowego i wiecznego Przymierza – Jezusa Chrystusa. Czym jest Jego kapłaństwo na tle kapłaństwa Starego Testamentu? W czym jest nowe, jedyne i wyjątkowe?
Jak rozumieć słowa Credo: „na trzeci dzień zmartwychwstał”?
Skąd pochodzi wyrażenie „trzeciego dnia”? Otóż najstarszym zapisem Nowego Testamentu o zmartwychwstaniu Jezusa jest fragment 1 Kor 15,3b-5. „Przekazałem wam na początku to, co przejąłem; że Chrystus umarł – zgodnie z Pismem – za nasze grzechy, że został pogrzebany, że zmartwychwstał trzeciego dnia, zgodnie z Pismem” – pisze św. Paweł.
Wniebowzięcie w tradycjach narodów
Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, obchodzona przez Kościół katolicki 15 sierpnia, sięga V wieku i jest rozpowszechniona w całym chrześcijaństwie. Jednocześnie należy zaznaczyć, że Nowy Testament nigdzie nie wspomina o ostatnich dniach życia, śmierci i o Wniebowzięciu Matki Bożej. Nie ma Jej grobu ani Jej relikwii.
