Wyszukano wyników: 2036
Pełne zanurzenie
Bóg uzdrawia nas w procesie. Daje nam czas, szuka w nas wierności i wytrwałości. Gdy trędowaty wódz syryjski Naaman sześciokrotnie zanurzał się w rzece, nic się nie wydarzało. A jednak siódme zanurzenie było uzdrawiające. Dopiero wówczas „ciało jego na powrót stało się jak ciało małego chłopca i został oczyszczony” (2 Krl 5,15).
Po prostu
„Dlaczego dzieci biegają po kościele?” – pytał z łobuzerskim uśmiechem o. Joachim Badeni. „Bo one wiedzą, że Pan Bóg jest wszędzie!” „Objawiłeś królestwo prostaczkom” – wołał Jezus. Greckie nepios oznacza dosłownie niemowlę, dziecko, kogoś prostodusznego. Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom.
(Mt 11,25)
W zachwyceniu
Święty Jan pisze o aniele, który uniósł go „w zachwyceniu na górę wielką i wyniosłą”,
i zstępującym z nieba Nowym Jeruzalem – mieście mającym chwałę Boga.
Źródło jego światła podobne do kamienia drogocennego, jakby do jaspisu o przejrzystości kryształu: (…) Miastu nie trzeba słońca ni księżyca, by mu świeciły, bo chwała Boga je oświetliła.
(Ap 21,11.23)
Cała naprzód!
To my, namaszczeni językami ognia, powinniśmy nadawać światu ton, zaskakiwać kreatywnością. To nasze działania powinno się komentować. To my jesteśmy marszem życia przez cmentarze świata.
Czy nie sądzicie, że Ten, który stworzył wielką armię z doliny wypełnionej suchymi kośćmi, jest w stanie ożywić współczesny Kościół? Jedyny warunek – poddanie się Jego prowadzeniu.
Wtedy rzekł On do mnie: „Prorokuj nad tymi kośćmi i mów do nich:
»Wyschłe kości, słuchajcie słowa Pana! Oto Ja wam daję ducha, byście ożyły«”.
(Ez 37,4-5)
Przyjdź!
Czekamy. Nie wiemy, kiedy przyjdziesz. Jako „dzieci światłości” staramy się wsłuchać w bicie Twego Serca i poprawnie rozeznać z całym Kościołem znaki czasu. Nie dowierzamy narracji tego świata: Kiedy bowiem będą mówić: „Pokój i bezpieczeństwo” – tak niespodzianie przyjdzie na nich zagłada, jak bóle na brzemienną, i nie umkną (1 Tes 5,3).
Najbezpieczniejsze miejsce świata
W niepewności, poczuciu braku stabilizacji czy w zawieszeniu potrzebujemy twardego oparcia. Psalmista zapewnia nas, że sam Bóg jest skałą, na której możemy stanąć, i twierdzą,
w której znajdziemy bezpieczną przystań. Bądź dla mnie skałą schronienia i zamkiem warownym, aby mnie ocalić, bo Ty jesteś moją opoką i twierdzą. Ps 71,3
