Najnowsze [Wydania]
-
GN 18/2025 Dokument:(9238269,Człowiek jednej roli)
-
GN 17/2025 Dokument:(9228937,Synchronizacja i piękni ludzie)
-
Historia Kościoła (9) 03/2025 Dokument:(9220196,Państwo ze stosów. Czy Francja podłożyła za dużo ognia pod własną historię?)
-
GN 16/2025 Dokument:(9218524,Zwycięzca śmierci)
-
GN 15/2025 Dokument:(9208755,Wciągnięci w pamiętanie)
- Wybierz
- Gość Bielsko-Żywiecki 22/2018
- Gość Elbląski 22/2018
- Gość Gdański 22/2018
- Gość Gliwicki 22/2018
- Gość Katowicki 22/2018
- Gość Koszalińsko-Kołobrzeski 22/2018
- Gość Krakowski 22/2018
- Gość Legnicki 22/2018
- Gość Lubelski 22/2018
- Gość Łowicki 22/2018
- Gość Opolski 22/2018
- Gość Płocki 22/2018
- Gość Radomski 22/2018
- Gość Sandomierski 22/2018
- Gość Świdnicki 22/2018
- Gość Tarnowski 22/2018
- Gość Warszawski 22/2018
- Gość Wrocławski 22/2018
- Gość Zielonogórsko-Gorzowski 22/2018
- Posłaniec Warmiński 22/2018
Gość Niedzielny GN 22/2018
3 Czerwca 2018
Jeden dzień należy do Pana
Mieć więcej. Dla jednych znaczy to więcej sprzedać i więcej zarobić, dla drugich – więcej kupić i otoczyć się większą ilością dóbr. Trzeba więc więcej pracy. Mojej, twojej, ale zwłaszcza innych. A Bóg mówi: „Siódmy [dzień] jest szabatem Pana, Boga twego. Nie będziesz wykonywał żadnej pracy ani ty, ani twój syn, ani twoja córka, ani twój sługa, ani twoja służąca, ani (…) żadne twoje zwierzę, ani przybysz, który przebywa w twoich bramach; aby wypoczęli (…)” (Pwt 5,14). Nie po to, by utrudnić ludziom życie, ale by przez jeden dzień, porzucając swoje zwykłe zajęcia, mogli zobaczyć, że jest w nim coś więcej niż monotonia pracy i troska o to, by więcej mieć.
