Najnowsze [Wydania]
-
GN 18/2025 Dokument:(9238269,Człowiek jednej roli)
-
GN 17/2025 Dokument:(9228937,Synchronizacja i piękni ludzie)
-
Historia Kościoła (9) 03/2025 Dokument:(9220196,Państwo ze stosów. Czy Francja podłożyła za dużo ognia pod własną historię?)
-
GN 16/2025 Dokument:(9218524,Zwycięzca śmierci)
-
GN 15/2025 Dokument:(9208755,Wciągnięci w pamiętanie)
- Wybierz
- Gość Bielsko-Żywiecki 33/2013
- Gość Gdański 33/2013
- Gość Gliwicki 33/2013
- Gość Katowicki 33/2013
- Gość Koszalińsko-Kołobrzeski 33/2013
- Gość Krakowski 33/2013
- Gość Legnicki 33/2013
- Gość Lubelski 33/2013
- Gość Łowicki 33/2013
- Gość Opolski 33/2013
- Gość Płocki 33/2013
- Gość Radomski 33/2013
- Gość Sandomierski 33/2013
- Gość Świdnicki 33/2013
- Gość Tarnowski 33/2013
- Gość Warszawski 33/2013
- Gość Wrocławski 33/2013
- Gość Zielonogórsko-Gorzowski 33/2013
- Posłaniec Warmiński 33/2013
Gość Niedzielny GN 33/2013
18 Sierpnia 2013
Warszawa roku 1920: szturm do nieba
Kto nie zgłosi się do batalionów obrony Warszawy albo do kopania okopów, ten „nie jest godzien miana Polaka” – pisał w odezwie do mieszkańców stolicy kard. Aleksander Kakowski w sierpniu 1920 roku. To był czas wielkiej mobilizacji, nie tylko wojskowej, ale może przede wszystkim duchowej.
Czas modlitewnego szturmu nieba za Polskę.
