Nowy numer 13/2024 Archiwum

Niedziela Gaudete

Dzisiejszą liturgię otwierają słowa św. Pawła: Gaudete in Domino semper; iterum dico: Gaudete! – „Radujcie się zawsze w Panu; jeszcze raz powtarzam: radujcie się!”. Stąd pradawna nazwa III niedzieli Adwentu: niedziela Gaudete, czyli niedziela „Radujcie się”.

Chrześcijanie są oskarżani nie tylko o to, że „żrą wafelek” i wzywają policję na biednego chłopaka, który chciał się wafelkiem pobawić, że piją krew i wieszają na ścianach trupa, ale głównie o to, że uciążliwą moralnością, kościelną nudą i fałszywą nadzieją lokowaną w zaświatach zabijają ludzką radość. Chrześcijaństwo jest smutne – głoszą rzymscy cesarze i tureccy sułtani, Wolter i Nietzsche, Hitler i Stalin, Urban i jego późne wnuki; wielu z nich mówiło to w krótkich chwilach wytchnienia od mozolnej pracy przywracania światu naturalnej wesołości przez oczyszczanie go ze smutasów. A tu różowe ornaty, śmiech, radość, słodkie jarzmo, lekkie brzemię. Mówi Pan: „by moja radość w was była i by radość wasza była pełna; nikt wam jej nie zdoła odebrać”. Mimo ataków nietzscheanistów, dawnych i obecnych. Jak to jest? Jaka jest prawda? Gdzie radość, gdzie smutek?

Dostępna jest część treści. Chcesz więcej? Zaloguj się i rozpocznij subskrypcję.
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.

« 1 »
oceń artykuł Pobieranie..

Zapisane na później

Pobieranie listy