Z zakasanymi rękawami

Wtutejszej kaplicy duszpasterstwa osób głuchoniemych i niewidomych Boże Narodzenie trwa przez większą część roku – ruchoma szopka w okrojonej postaci funkcjonuje już od połowy maja. Rozrastająca się przez lata dzięki pasji śp. ks. Kazimierza Błaszczyka, z wielką kołyską, w której anioł kołysze Dzieciątko, z dzwonnikiem – a w czasie stanu wojennego z orłem w koronie – ma obecnie ok. 2 tys. figurek. Jej przedświąteczna rozbudowa zaczyna się już w październiku. Ciężkie elementy konstrukcyjne są znoszone do kaplicy przez panów, a panie sukcesywnie zapełniają betlejemski krajobraz drzewkami, bombkami i figurkami. Czy jest jakaś ściąga, jak się tworzy tę skomplikowaną konstrukcję? – Pomocą służy pani Jadwiga, która przez lata budowała ją z ks. Błaszczykiem i wie dobrze, co i gdzie umieścić. Ja dopiero uczę się szopki – mówi ks. Tomasz Filinowicz, duszpasterz osób głuchoniemych i niewidomych. – Obecnie jest ona stopniowo odnawiana – z pomocą dzieci z wrocławskiego ośrodka dla niesłyszących, które zajmują się tym w ramach kółka technicznego. Zniszczone figurki są zastępowane nowymi, wycinanymi ze sklejki i malowanymi. W pełnej krasie szopka funkcjonuje przez cały Adwent do 2 lutego.