Załamania tego uniknęły jedynie Chiny, Indie i niektóre kraje Azji Wschodniej. Przesunęło to punkt ciężkości gospodarki światowej w ten rejon.

W Europie najważniejsze było wejście w życie traktatu lizbońskiego i mianowanie na nowe, kluczowe stanowiska w Unii polityków mało znanych, co wydaje się stać w sprzeczności z ideą większej sprawności instytucjonalnej Unii, głoszoną przez zwolenników traktatu.