Dlaczego uważasz, że rezygnacja z oferowanego zaszczytu jest "odrzuceniem Boga"? Gdyby Maria powiedziała "nie" to nie stałaby się ateistką.
Analogicznie, "nie" powiedział Chrystusowi setnik, mówiąc "Panie, nie jestem godzien, abyś przyszedł do mnie", ale chyba nie powiesz, że ten człowiek odrzucił Boga, tym bardziej, że Jezus pochwalił jego wiarę i postawę.

Bóg do Marii przyszedł z propozycją miłości, a nie z szantażem, na zasadzie "mam tu ofertę nie do odrzucenia, jak jej nie przyjmiesz, to nie chcę cię znać".

Dobro wynika między innymi z teologii. Dlatego warto dbać, by wnioski teologiczne były trafne.

Ponowię pytanie, dlaczego uważasz, że nieprzyjęcie przez Marię zaszczytu ma być złem? Przecież taki akt nie byłby uznaniem nieistnienia Boga.

Gadanie, że brak wyboru Boga jest wyborem diabła jest z gruntu niechrześcijański, herezje oparte o dualizm zostały potępione przez Sobory.

Dlaczego zakładasz, że wybór odbywa się między Bogiem, a diabłem? Czyżby diabeł był równy Bogu, jak w mitologiach, gdzie mamy "dobrego Boga" i "złego Boga", pomiędzy którymi człowiek jest zawieszony i wybiera jednego z nich? Takie myślenie nijak ma się do chrześcijaństwa.

Przeczytaj raz jeszcze odpowiedź, wyjaśniłem, dlaczego nie odpowiedziałem na Twoje pytanie. Przykładem krętactwa intelektualnego jest oczekiwanie odpowiedzi na pytania-pułapki.

Przypomnę też, że Ty nie odpowiedziałeś jeszcze na moje pytanie, dlaczego uważasz, że nieprzyjęcie przez Marię zaszczytu miało by być "złem", czy wręcz "wyborem diabła"?

Założenie o istnieniu wyłącznie absolutnego dobra i absolutnego zła jest z gruntu niechrześcijańskie i prowadzi do absurdu. Przykład: właśnie zrobiłem kanapkę. Jest to czyn dobry, czy zły? A jeśli dobry (bo się najem), to według Twojej dualistycznej wersji musi być tak samo dobry, jak ofiara Chrystusa, czy "fiat" Marii, bo według Ciebie nie ma "sytuacji pośredniej". Dualizm doprowadza do absurdu, gdzie prosty akt wykonania kanapki z ogórkiem jest stawiany na równi z heroizmem, a w drugą stronę zaspanie do pracy (które jest złe, bo się spóźnię) musi być postawione na równi z apostazją i morderstwem.

Co do pytania-pułapki, oczekujesz odpowiedzi na pytanie, które zawiera błąd w samym założeniu, dlatego nie mam zamiaru na tak postawione pytanie odpowiedzieć, bo odpowiadając uwiarygodniam tezę z pytania, a tego nie mam zamiaru robić. To tak jakby zapytać "kiedy w końcu przestaniesz bić żonę". Nie mogę odpowiedzieć "nie biję żony", bo przecież pytający wyraźnie pytał "kiedy".

Tymczasem moje pytanie nadal pozostaje bez odpowiedzi: dlaczego uważasz, że nieprzyjęcie przez Marię zaszczytu miało by być "złem", czy wręcz "wyborem diabła"?

Odpowiedziałem. Istnieją stopnie dobra i zła. Dobrem jest zrobienie kanapki i oddanie życia za przyjaciela. Czy twierdzisz, że oba czyny, poświęcenie życia i zrobienie kanapki mają tę samą wartość?

Albert, cieszę się, że zauważasz istnienie stadiów, co pozwala pełniej zrozumieć, że Maria nie stała przed wyborem wyłącznie dobra lub zła, lecz miała do wyboru inne opcje. Zło jest efektem niesprawiedliwości, Maria mogła więc nie zgodzić się w imię sprawiedliwości, która w tamtych czasach była pojmowana jako przestrzeganie Prawa. Anioł oczekiwał jednak od Marii wystąpienia przeciw Prawu, które zakazywało mieć nieślubnych dzieci. Ze strony Marii był to akt heroizmu, jeśli uznamy warstwę ludzką, o której pisze Elle. A jak wiemy, od człowieka Bóg nie wymaga heroizmu pod rygorem kary za uczynienie zła. Tak więc wybór Marii nie był wyborem między dobrem i złem.

Elle, zaszczyt należy pojmować w kategoriach mariologii, nie zaś w kategoriach ludzkich. Maria wybrała zaszczyt i wiedziała o tym, wystarczy spojrzeć na treść hymnu Magnificat.

Co do porównania z Ewą - Ewa w raju miała Prawo, które zakazywało jeść owocu i złamała prawo. Maria stała przed wyborem przestrzegania Prawa lub pójścia o krok dalej i zawierzenia Bogu w Jego planie. Nie ma tu więc wyboru dobro-zło. Maria wybrałaby zło, gdyby postanowiła odrzucić propozycję i odrzucić Prawo. Nie można jednak powiedzieć, że wybór porządnego życia według reguł pobożności jest czymś złym.
Zestawienie Marii i Ewy, znane jeszcze z czasów partystycznych mówiło o ogromnym grzechu Ewy i ogromnym zaszczycie Marii i tak należy to rozumieć. Analogicznie, gdyby Ewa powiedziała "nie" wężowi nie zrobiłaby nic nadzwyczajnego, po prostu żyłaby w zgodzie z zasadami, jednak zrobiła coś strasznego. Tak samo Maria, gdyby powiedziała "nie" też nie zrobiłaby nic złego, zwyczajnie żyłaby zgodnie z zasadami. Zdecydowała się jednak na coś wielkiego i stąd "błogosławić ją będą wszystkie pokolenia".

W sytuacji, o której pisze "Gość" lekarz nie bierze na swoje sumienie żadnego życia. Pisze o tym wyraźnie wspomniany Tomasz z Akwinu i inni chrześcijańscy teolodzy zajmujący się kwestią moralności. By wskazać takie sytuacje nie trzeba być lekarzem, chyba każdy słyszał o ciąży pozamacicznej, gdzie nie da się uratować dziecka, a brak działań medycznych spowoduje śmierć matki.

Tomasz z Akwinu pisał z kolei o sytuacjach dość częstych w jego czasach, mianowicie złym ułożeniu dziecka podczas porodu. W średniowieczu większość porodów pośladkowych kończyło się śmiercią matki i dziecka, dlatego, jak na ówczesną medycynę jedynym wyjściem było poświęcić matkę, albo dziecko, zabijało się jedno, by mogło żyć drugie. I Tomasz wyraźnie opisywał, że w tej sytuacji nie można mówić o czynie złym, albo dobrym. Lekarz w takiej sytuacji zabijał człowieka (matkę, albo dziecko), ale z punktu widzenia moralności nie popełniał złego czynu. Tak samo nie można powiedzieć, że czynił dobro.

Poczytaj sobie trochę o teologii moralnej, zobaczysz, że myślenie wyłącznie w kategoriach dobra i zła jest zwyczajnie naiwne.

Co do pytania o aborcję w czasach Tomasza i wcześniejszych, oczywiście że je przeprowadzano. Istniały trucicielki, które opracowywały mieszanki ziół wywołujące poronienie, aborcje przeprowadzały tak zwane "baby", często utożsamiane z czarownicami. Pisarze wczesnochrześcijańscy w traktatach o moralności otwarcie krytykowali trening żołnierzy, których uczono zadawać odpowiednie ciosy i chwyty, by wywołać poronienie między innymi ze względu na opłacanie usług żołnierzy w przeprowadzaniu aborcji na życzenie. Generalnie na temat aborcji zachowały się traktaty medyczne sięgające czasów od średniowiecza do współczesności.

Albert, potrafisz przynajmniej uzasadnić, czemu uważasz teologię Tomasza z Akwinu i innych scholastyków za demagogię, czy zwyczajnie tak uważasz, bo nie pasuje do Twoich wyobrażeń o wierze katolickiej?

W analizie tekstu biblijnego musisz uwzględniać także rodzaj literacki. Opis zwiastowania jest typowym dla tamtych czasów utworem poetyckim, z określoną konwencją i strukturą i jest wczesnochrześcijańskim hymnem na cześć Marii, nie zaś dokładnym opisem rzeczywistego wydarzenia. Dlatego w analizie trzeba uwzględniać przede wszystkim teologię, a nie odczytywać dosłownie.

Uwzględniając kontekst historyczno-kulturowy, stwierdzenie "oto ja służebnica pańska" wskazuje, że anioł oczekiwał decyzji, pozwalał też na zadawanie pytań. To pokazuje dobitnie, że Maria miała prawo wyboru dane jej wprost przez Boga, nie zaś na zasadzie obowiązku odpowiedzi czynem na wezwanie. Bóg zaś nie daje wprost człowiekowi do ręki zła, tak więc odmowa Marii nie mogła być złem. Pamiętajmy, że w tamtych czasach kobieta nie miała prawa decyzji, o wszystkim decydował ojciec, później mąż. W opisie zwiastowania Maria ma prawo zadawać pytania i decydować o sobie, to pokazuje, że odmowa mieściła się w przygotowanym planie, zaś sama zgoda tym bardziej staje się czynem godnym chwały.

Teologia wynikająca z Dogmatu o Niepokalanym Poczęciu mówi, że Maria nie mogła odpowiedzieć "nie". Wolność od grzechu pierworodnego miała sprawiać, że Maria zawsze wybierała dobro.