Tekst modlitwy, znanej dziś pod nazwą Modlitwa Pańska, został utrwalony w Ewangeliach wg św. Mateusza (6,9-13) i wg św. Łukasza (11,2-4). Mateusz umieszcza ją w ramach tzw. Kazania na Górze (5,1–7,29), i to w kontekście przestrogi Jezusa, aby na modlitwie nie być gadatliwym (6,5-8). Łukasz zapisał ją jako odpowiedź Nauczyciela na prośbę jednego z uczniów, aby nauczył ich modlitwy, tak jak Jan nauczył swoich uczniów (11,1). Wersje te różnią się nieco. Jedna z hipotez, dlaczego tak jest, mówi, że pierwotny jest tekst utrwalony przez Mateusza, który był naocznym świadkiem modlitwy Jezusa. Z powstałego na początku II w. chrześcijańskiego traktatu Didache (8,2-3) wiemy, że właśnie ten wariant stał się podstawową wersją modlitwy chrześcijan, którym zalecano odmawiać ją trzy razy dziennie.