Niedługo miną dwa lata od postawienia mediów publicznych w stan likwidacji. Miał to być stan przejściowy, ale prawna prowizorka wciąż trwa. Likwidacja jest fikcyjna, ale problemy z nią związane – realne i bardzo poważne. TVP i Polskie Radio nie mogą się rozwijać ani reformować, nie podlegają normalnej kontroli, ich polityczne i finansowe uzależnienie od władzy wykonawczej jest także niezgodne ze standardami europejskimi. Mówią i piszą o tym nie tylko sygnaliści. List wzywający premiera do zniesienia likwidacji podpisało ponad 500 pracowników regionalnych rozgłośni radia publicznego. Szefowa ministerstwa kultury twierdzi, że nowa ustawa medialna, która rozwiąże wszystkie problemy, jest praktycznie gotowa… ale takie zapewnienia padały już wiele razy. Rząd wyraźnie nie potrafi albo nie chce rozwiązać problemu, który sam dwa lata temu stworzył. I trudno o optymizm, gdy Marta Cienkowska mówi, że nie wyobraża sobie, by prezydent takiej ustawy nie podpisał. Zwłaszcza gdy przyznaje, iż nie ma zamiaru jej założeń z Kancelarią Prezydenta konsultować.