Na świecie dawno już przyjęto do wiadomości, że Chiny stały się największą fabryką świata. W ciągu ćwierćwiecza ich rola w światowej produkcji wzrosła z 6 do 29 proc., dystansując Stany Zjednoczone, Japonię i Niemcy. Do końca dekady Państwo Środka zwiększy swój udział w globalnej produkcji aż do 45 proc. Pekin zdominował zarówno produkcję, jak i łańcuchy dostaw najważniejszych gałęzi gospodarki, także tych wysoko zaawansowanych. Kluczem do sukcesu stała się kontrola nad tzw. minerałami krytycznymi, czyli pierwiastkami kluczowymi w rozwoju nowych technologii, które nie mają zamienników i występują na świecie w ograniczonych ilościach. Analitycy od lat alarmowali, że Chiny mogą w końcu zagrać tą kartą przeciwko Zachodowi. Obawy spełniły się w październiku. Pekin ogłosił ograniczenie eksportu kluczowych minerałów. Donald Trump twierdzi, że wynegocjował roczne odroczenie zakazu. Nie zmienia to faktu, że nad zachodnią energetyką, motoryzacją, czy przemysłem zbrojeniowym wisi ryzyko paraliżu.