Kiedy 9 lutego 2024 r. w 92. roku życia i 70. roku kapłaństwa zmarł ks. Jan Szkoc, mój wujek, brat mojej mamy Marii, opisałam trzy godziny jego agonii, której byłam świadkiem. Po prawie dwóch latach dzielę się notatkami, widząc, jak wiele znaczył nie tylko dla tych, którym posługiwał. Na pogrzeb starego kapłana do kościoła św. Tomasza Apostoła w Sosnowcu przybyły tłumy. Wielu podchodziło do skromnej, według jego testamentu, zbitej z prostych sosnowych desek trumny, żeby ją dotknąć, a nawet ucałować. W internecie pojawiły się setki świadectw tych, którym pomagał w ciszy i ukryciu. Pod koniec życia jego pokój w Domu Księdza Emeryta w Będzinie-Koszelewie pustoszał, bo rozdawał swoje rzeczy.