Były premier Kenii, Raila Odinga, zmarł w wieku 80 lat

Jego śmierć potwierdził szpital Devamatha w indyjskim stanie Kerala, do którego został przewieziony po zasłabnięciu podczas porannego spaceru. W oświadczeniu szpitala podano, że Odinga doznał zatrzymania akcji serca i nie zareagował na próby reanimacji.

W ostatnich tygodniach pojawiały się spekulacje na temat jego stanu zdrowia, choć członkowie rodziny i sojusznicy polityczni odrzucali doniesienia sugerujące, że był w stanie krytycznym.

Odinga był znaczącą postacią na scenie politycznej Kenii. Pięć razy bez powodzenia kandydował na urząd prezydenta. Za każdym razem kwestionował wyniki wyborów, twierdząc, że zwycięstwo zostało mu odebrane.

Po wyborach w 2017 roku został częściowo uniewinniony przez najwyższy sąd Kenii, który unieważnił zwycięstwo Uhuru Kenyatty i nakazał przeprowadzenie nowych wyborów. Odinga zbojkotował jednak ponowne głosowanie, domagając się reform wyborczych.

Sporne wybory z 2007 roku, w których Odinga twierdził, że został oszukany przez Mwaia Kibakiego, doprowadziły do największego kryzysu w historii Kenii. W wyniku powyborczej przemocy zginęło 1200 osób, a około 600 tys. musiało opuścić swoje domy.

Aby rozwiązać kryzys, były sekretarz generalny ONZ Kofi Annan wynegocjował porozumienie o podziale władzy, w wyniku którego powstał rząd jedności narodowej, a Odinga został premierem.

Po swojej ostatniej porażce w 2022 roku Odinga dołączył do tzw. szerokiego rządu prezydenta Williama Ruto, a kilka kluczowych stanowisk zostało objętych przez jego sojuszników.

Administracja Ruto poparła kandydaturę Odingi na stanowisko przewodniczącego Komisji Unii Afrykańskiej w wyborach, które odbyły się na początku tego roku. Przegrał jednak z Mahmoudem Alim Youssoufem z Dżibuti.

Jego zwolennicy nazywali go "Baba" (Ojciec), "Agwambo" (Dzieło Boga) i "Tinga" (Traktor) Ten ostatni pseudonim pochodził od symbolu jego partii w wyborach z 1997 roku.

Był więźniem politycznym i najdłużej przetrzymywanym więźniem w historii Kenii.

Jego walka z dyktaturą jednopartyjną doprowadziła do dwukrotnego aresztowania (w latach 1982–1988 i 1989–1991) podczas rządów Daniela Arapa Moi.