Znamy laureatów 17. Międzynarodowego Festiwalu Filmowego NNW

Jurorzy Międzynarodowego Konkursu Filmów Fabularnych – Agata Miklaszewska, James Marquand, Dariusz Gajewski – główną nagrodę przeglądu przyznali filmowi „City of Wind” (reż. Lkhagvadulam Purev-Ochir). Wyróżnienia otrzymały filmy „Cabrini” (reż. Alejandro Monteverde), „The Game” (reż. Péter Fazakas), „Triumf serca” (reż. Anthony D’Ambrosio).

W Gdyni wręczono, jak co roku, także nagrody honorowe. SYGNET NIEPODLEGŁOŚCI pośmiertnie otrzymał Sergiusz Piasecki. Pochodził z rodziny polsko-białoruskiej. Podczas wojny polsko-bolszewickiej wstąpił do Wojska Polskiego, później działał w wywiadzie wojskowym na terenach sowieckich. Zajmował się także przemytem, a za napad rabunkowy został skazany na karę śmierci zamienioną ostatecznie na więzienie, gdzie rozpoczął działalność literacką. W tych warunkach powstała m. in. powieść „Kochanek Wielkiej Niedźwiedzicy”. Po II wojnie światowej nie mógł wrócić do Polski z powodu represji komunistycznych, zmarł w Londynie. 29 września 2025 po sprowadzeniu ciała Piaseckiego do Polski odbył się jego uroczysty pogrzeb na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.

Wśród nagród honorowych Festiwalu NNW mamy także DRZWI DO WOLNOŚCI – dla osób, które czasem będąc na drugim planie, dobrze przysłużyły się Polsce i polskiej drodze do wolności. Statuetkę z rąk ks. Jarosława Wąsowicza, kapelana Prezydenta RP. odebrał Michał Zulauf, od połowy lat 70. uczestnik opozycji antykomunistycznej w PRL. Drukarz, kolporter wydawnictw niezależnych w tym lubelskiego pisma młodych katolików „Spotkania”. Kurier realizujący misję przerzutu sprzętu poligraficznego i wydawnictw emigracyjnych z Francji do kraju.  Po wybuchu stanu wojennego pozostał we w Francji. Współpracował tam wydawnictwami emigracyjnymi Edition Spotkania – Piotra Jeglińskiego i Kontakt – Mirosława Chojeckiego, współtworzył  wraz z Jackiem Piotrowskim paryskie radio Solidarność. 

Z rąk dr. Marcina Zarzeckiego nagrodę odebrał Pino Valente, prezes Stowarzyszenia Cassino M.i.A. 1944, przewodnik po polu bitwy Monte Cassino. Pino jest kustoszem pamięci o dokonaniach żołnierzy 2. Korpusu Polskiego. Dba o przekazywanie młodym pokoleniom Polaków, a także przedstawicielom innych narodów, dziedzictwa i przesłania zapisanego na pomniku na wzgórzu 593 – „Za wolność naszą i waszą, my żołnierze polscy, oddaliśmy Bogu ducha, ziemi włoskiej ciało, a serca Polsce”. Okazał także wielką pomoc dla projektów filmowych opowiadających o bitwie, wniósł m.in. olbrzymi wkład w powstanie serialu IPN „Szlak Nadziei. Bitwa o Monte Cassino”.

Kolejna statuetka została przyznana pośmiertnie dla László Regéczy-Nagy’ego. Wręczył ją red. Jacek Karnowski na ręce wnuka Balázsa Dobriego. Podczas antykomunistycznego powstania węgierskiego w 1956 r. László Regéczy-Nagy był łącznikiem między rządem premiera Imrego Nagya a Ambasadą Brytyjską. W czerwcu w 1957 r., został aresztowany, i za czynny udziału w spisku mającym na celu obalenie ludowo-demokratycznego porządku państwowego skazany na 15 lat pozbawienia wolności. Był wielkim wielbicielem i przyjacielem narodu polskiego. Komitet Sprawiedliwości Historycznej, któremu przewodniczył odsłonił pomnik węgierskich i polskich ofiar 1956 r. 

W Międzynarodowym Konkursie Filmów Dokumentalnych jurorami byli Elena De Varda, Pozsgai Zsolt, Paweł Wysoczański. Nagrodę główną przyznano obrazowi „This jungle life” (reż. David Fedele, Abubakr Ali). „To nie jest tylko film o emigrantach, ale zrobiony przez samych emigrantów, nakręcony telefonami komórkowymi, reżyser dał nową, niezwykłą perspektywę” – mówiła Elena De Varda. 

W Konkursie Reportaży Radiowych jurorami byli Adam Hlebowicz, Magdalena Merta, i Witold Banach (Polskie Radio S.A.). Nagroda główna przypadła materiałowi „Najdłuższy marsz” (reż. Kamil Hypki).

Nieodłączną częścią Festiwalu NNW jest troska o pamięć o Januszu Krupskim, pierwszym patronie festiwalu. Stąd nagroda jego imienia. Nagroda przyznawana jest „za odwagę i trud poszukiwania i przedstawiania tematów i postaci niepokornych, niezłomnych, wyklętych”. Jury w składzie Joanna Krupska, Marek Szymaniak, Wojciech Butkiewicz (IPN), Krzysztof Oleszczuk (UdsKiOR), Paweł Witaszek z Fundacji Rodziny Witaszków i Paweł Nowacki – sekretarz, nagrodziło Paulinę Ibek za film „Rachwałowa”. 

Paweł Ukielski wręczył nagrodę Platformy Europejskiej Pamięci i Sumienia dla filmu dokumentalnego za szczególnie interesujące pokazanie totalitaryzmów. Otrzymał ją obraz 1968 – Rekonstrukcja miłości w reż. György Lukácsy, Nagy Anikó Mária. 

Nagroda dyrektora Festiwalu NNW trafiła do Rafała Salaty za film „Trzy śmierci Meriana Coopera”. 

Dobrą tradycją festiwalu jest wręczenie nagród dla przyjaciół Festiwalu NNW. Paweł Nowacki i Arkadiusz Gołębiewski wręczyli ją byłemu ambasadorowi Wielkiej Brytanii w Polsce – Robinowi Barnettowi. Statuetkę odebrał też Paweł Witaszek.

Swoje nagrody na NNW ma także Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji. Nagroda główna trafiła do Anny Piaseckiej za film „Powstaniec. Historia Leona Prauzińskiego”.

Pierwszą i najstarszą kategorią na Festiwalu NNW jest Konkurs Dokumentów Polskich, nagroda to Złoty Opornik. Jury – Dorota Roszkowska, Jan Ruman, Michał Bożek – przyznało nagrodę główną dla obrazu „Nić nadziei” (reż. Maciej Fijałkowski) za przywołanie emocji zwykłych ludzi w czasie stanu wojennego na przykładzie niezwykłej więzi łączącej prezydenta USA ze zwykłą Polką. 

Patronat Honorowy nad 17. Międzynarodowym Festiwalem Filmowym NNW objął Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Karol Nawrocki. Organizatorami Festiwalu są Stowarzyszenie Scena Kultury i Miasto Gdynia. Festiwal został dofinansowany ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego. Festiwal współfinansowany jest przez Polski Instytut Sztuki Filmowej. Partnerem Instytucjonalnym Festiwalu są Instytut Pamięci Narodowej oraz Muzeum Powstania Warszawskiego.