Tradycyjna, konserwatywna, chrześcijańska... Literatura mniej obecna?

Przeglądam zestaw finalistów Nagrody Literackiej „Nike” i wzruszam ramionami. Nawet jeśli w tym roku stężenie ulubionych tematów „Gazety Wyborczej” i Agory (homoseksualizm, feminizm, ekologia, demaskowanie „niedobrych” Polaków itp.) jest w nagrodzonych książkach stosunkowo niewielkie, to i tak pod względem reprezentowanych środowisk i wydawnictw zestaw okazuje się do bólu przewidywalny. Co roku też bez większych zdziwień odbieram werdykt jury Paszportów „Polityki” czy nominacje do Nagrody Literackiej Gdynia, która miała być dla Nike konkurencją, a kręci się najczęściej wokół tych samych nazwisk i tematów. Czy tak jednak musi być? Czemu literatura – nazwijmy ją umownie, ze świadomością uproszczeń – „lewicująca” uważana jest dziś za mainstreamową, a tej reprezentującej świat wartości bardziej tradycyjnych nie widać w mediach głównego nurtu prawie wcale? Czy faktycznie jest to kwestia jakości, czy jednak proporcje są tu zachwiane?

oceń artykuł