Świątynia Boga – nowa perspektywa

Ezd 6, 7-8. 12b. 14-20

Pozwólcie namiestnikowi Żydów i starszyźnie żydowskiej pracować nad tym domem Bożym. Niech odbudują ten dom Boży na dawnym miejscu (Ezd 6,7)

Jezus dokonał prawdziwej rewolucji. Nic więc dziwnego, że dla wielu Żydów Jego przesłanie jest wciąż niezrozumiałe. Według prawa Starego Testamentu, miejscem, w którym zamieszkiwała Boża obecność, była świątynia - budynek, który miał spełniać określone wymagania; konieczna była dbałości o czystość i świętość tego miejsca. Jednak w ofierze Jezusa Bóg przywrócił pierwotny zamysł dla człowieka, zamieszkując nie w zewnętrznym budynku, a we wnętrzu swoich dzieci. „Czyż nie wiecie, żeście świątynią Boga i że Duch Boży mieszka w was?” (1 Kor 3,16). Zasłona oddzielająca Najświętsze Miejsce w świątyni, została rozdarta w chwili śmierci Jezusa (Mt 27,51). Od tej pory prawomocna jest taka perspektywa: świątynia Boga jest świętą, a wy nią jesteście (1 Kor 3,17). Zadania, czy nawet zobowiązania, by miejsce spoczynku dla Bożej obecności było odbudowane i Bogu miłe, są wciąż aktualne - zmienił się jednak punkt odniesienia. Prawdziwie głębokim przeżywaniem Paschy, jest dbałość o samego siebie i swoje życie, tak, by wywyższało Jezusa i każdą sekundą istnienia świadczyło, że „już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus.” (Ga 2,20).