Dziś mówi, że miał piękne życie. Dobra żona, córka, ciekawa praca, kariera naukowa. – Jednak i przeżyło się wiele: konspirację, powstanie, niewolę niemiecką, a ta była najgorsza – wzdycha.

Stare fotografie

W mieszkaniu na Starej Ochocie wciąż przewijają się znajomi, przyjaciele, wolontariusze. Starają się, by panu majorowi niczego nie brakowało. Wciąż pytają, a on – niezmiennie z błyskiem w oku – opowiada o młodzieńczej walce.

– Żona moja zmarła rok temu. Miała 99 lat. A byliśmy razem ponad 60. Pochodziła z Kresów, z Wilna, rodzina porządna, patriotyczna. Poznaliśmy się w 1953, gdy ja już po studiach byłem przyrodniczych. W niecały rok potem byliśmy po ślubie. O, tutaj jestem na zdjęciach z żoną. A tu z córeczką – pokazuje kolejne fotografie.