Św. Brygida Szwedzka – upominała Krzyżaków, miała mistyczne wizje narodzenia Jezusa

Birgitta Birgersdotter miała doświadczać mistycznych wizji już jako dziecko. Po śmierci męża Ulfa rozdzieliła jego dobra między dziedziców i ubogich, by zamieszkać w goszczącym ją dotychczas klasztorze. To wówczas doznawała objawień, spisanych później w tomie Revelationes coelestes („Objawienia niebieskie”).

Święta Brygida Szwedzka założyła zgromadzenie, które dało początek Zakonowi Najświętszego Zbawiciela, czyli popularnym brygidkom. W ostrych słowach upominała Krzyżaków: „Zapominacie o królestwie niebieskim, a przywiązujecie się do ziemskiego państwa. To się na was zemści!”. Miała ujrzeć Chrystusa mówiącego: „Oto już walczą przeciwko mnie, nie dbając o dusze, nie współczują ciałom nawróconym na wiarę katolicką, uciskają ich pracami. Dlatego nadejdzie dla nich czas, a połamane będą zęby ich”.

Skąd wiadomo, że narodzinom Jezusa towarzyszyły wołek i osiołek? Z pism Brygidy, która opisywała: „Przy żłóbku w Betlejem zobaczyłam Dziewicę w stanie błogosławionym, nadzwyczaj piękną, ubraną w biały płaszcz i delikatną suknię (...). Przy niej był pewien szlachetny starzec; mieli ze sobą jednego woła i osiołka. Gdy Dziewica stała nieruchoma w ekstazie, napełniona Bożą słodyczą, zobaczyłam Dziecię poruszające się w Jej łonie; i nagle, w mgnieniu oka porodziła Syna, który jaśniał tak niewypowiedzianym blaskiem, że słońce byłoby niczym ze swym światłem”.

Jej druga córka, Katarzyna, została również kanonizowana. Nie można opowiedzieć ich historii oddzielnie. To naczynia połączone. Razem ruszyły do Rzymu, razem formowały kobiety, które przyciągało nowe zgromadzenie. Były ze sobą do końca. 23 lipca 1373 roku wycieńczona podróżami Brygida zmarła na rękach córki. Katarzyna doczekała się dekretu Urbana VI zatwierdzającego w 1378 roku zakon brygidek. Nie doczekała wyniesienia na ołtarze matki, którą kanonizowano w 1391 roku.

26 lat temu Jan Paweł II ogłosił Brygidę patronką Europy.