Dramatyczne ślubowanie

Sdz 11,29-39

Jefte złożył też ślub Panu: «Ten, kto pierwszy wyjdzie od drzwi mego domu, będzie należał do Pana i złożę z niego ofiarę całopalną». Sdz 11, 30-31

To jedno z najtrudniejszych czytań, z jakim się dotychczas mierzyłem i wiem, że nie jestem w tym sam. Lekkomyślne ślubowanie Jeftego, który wypełniając ​pochopnie złożoną obietnicę zabija własną córkę jest fragmentem, który dla wielu jest niezrozumiały. Przyrzekając uroczyście, że złoży w ofierze pierwszą osobę, którą napotka nie przewidział, że będzie nią jego jedyne dziecko.

„Oto córka jego wyszła na spotkanie, tańcząc przy dźwiękach bębenków”. W starożytnej kulturze bliskowschodniej ślub złożony Bogu był nieodwołalny. Łatwo wyciągnąć z tego opisu wniosek o nieskładanie pochopnych ślubów wobec Najwyższego. 

„Córka Jeftego oddała się na żertwę ofiarną z całą dobrowolnością toteż Ojcowie Kościoła dopatrują się w tym szczególe podobieństwa do ofiary, jaką złożył za nas Jednorodzony Syn Boży - wyjaśnia o. Jacek Salij OP - Tradycja zarówno żydowska, jak chrześcijańska jednogłośnie piętnuje Jeftego za tak niemądre ślubowanie, a zarazem wychwala jego córkę za oddanie się Bogu i wielkoduszność”.

I jeszcze jedno: święty Augustyn podpowiadał, że gdyby to sam Bóg natchnął Jeftego do podobnego ślubowania, z pewnością w ostatniej chwili przeszkodziłby mu - podobnie jak przeszkodził Abrahamowi.