Opuszczamy elitę Ligi Narodów. Polska dalej w budowie

Pojedynek zaczął się, jeszcze zanim sędzia Christian Dingert zagwizdał po raz pierwszy. Szkocja po zwycięstwie nad Chorwacją przybyła do Warszawy na fali wygranej. Polska reprezentacja wróciła z Porto z falą krytyki. Żeby myśleć o utrzymaniu się w Dywizji A, ci pierwsi musieli wygrać. Biało-czerwonym do urzeczywistnienia tej samej myśli wystarczył remis. W tej przedmeczowej grze dziennikarz „Scottish Sun” określił Roberta Lewandowskiego „talizmanem polskiej kadry”. Bez niego, jak przewidywał, Szkotom na boisku będzie łatwiej. – Jesteśmy zwarci i gotowi, by ze Szkocją pokazać swoją jakość i wygrać – twierdził z kolei Piotr Zieliński, którego czekał mecz numer 99 z orzełkiem na piersi. 

Pokolenie L

Zaledwie trzy minuty po pierwszym gwizdku Christiana Dingerta sprawdzała się szkocka wersja wydarzeń. John McGinn płaskim strzałem z kilkunastu metrów pokonał Łukasza Skorupskiego, który w pierwszej połowie był jednym z najsłabszych ogniw polskiej drużyny. Aktywna, ambitna gra z przodu – tego nie można było odmówić Polakom. Dwoiliśmy się, troiliśmy się, a czasem próbowaliśmy ogrywać kilku Szkotów w pojedynkę. Kamiński, Świderski, Buksa… Każdy z nich miał świetną okazję do zdobycia wyrównującego gola. Gorzej było w obronie. Nieporadność i niepewność naszych defensorów momentami porażała, a Szkoci z łatwością stwarzali sobie kolejne okazje na podwyższenie wyniku.