Po usunięciu warstwy ziemi ukazały się pozostałości murów świątyni, a nawet podstawy masywnych kolumn, na których wspierała się konstrukcja. Budowla ma średnicę 30 metrów. Została wzniesiona na planie ośmiokąta. Cztery z ośmiu jej boków zostały przy tym wydłużone, rozbudowane we wnęki. Dzięki temu kościół, widziany z góry, uzyskał kształt krzyża. Właśnie w tych wnękach niemieccy i ormiańscy archeolodzy odkryli resztki drewnianych platform. Drewno jest dobrym materiałem do przeprowadzenia datacji. Przeprowadzono ją metodą radiowęglową. Okazało się, że pochodzi z połowy IV wieku.