Przyszliśmy, bo otrzymaliśmy łaskę wiary

Nikt nie może przyjść do Mnie, jeżeli go nie pociągnie Ojciec, który Mnie posłał; Ja zaś wskrzeszę go w dniu ostatecznym. (J 6,44)

Nikt nie może przyjść do Mnie, jeżeli go nie pociągnie Ojciec, który Mnie posłał; Ja zaś wskrzeszę go w dniu ostatecznym. (J 6,44)

Nie umrzeć? Chyba prawie każdy by chciał. I pewnie wielu oddałoby za to całą swoją majętność. A Jezus obiecuje, że kto w Niego wierzy, już ma życie wieczne; ma je ten, kto karmi się Jego Ciałem, wydanym za nas na krzyżu. Niewiele trzeba. A mimo to tak wielu pozostaje na te obietnice głuchymi. Dlaczego? Tylko Bóg wie, co i ile człowiekowi dał. I tylko On może człowieka osądzić. My, wierzący w Jezusa i karmiący się Jego Ciałem, powinniśmy jednak pamiętać, że przyszliśmy do Jezusa, bo pociągnął nas Ojciec; przyszliśmy, bo otrzymaliśmy łaskę wiary. To wyróżnienie, to zaszczyt. I tak na siebie patrzmy. Nie jako na tych lepszych od innych, ale jako na obdarowanych, zaszczyconych.