Codziennie dzwonię do nieba

Kiedy moja starsza córka miała 3 latka, odwiedziliśmy Sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej na Krzeptówkach. Basia wyciągnęła w kierunku figury Maryi rączkę, w której ściskała swojego ulubionego białego misia. Zapytałam, co robi. – Daję Matce Bozej misia – odpowiedziała. A ja, że przecież nie może go zabrać. – Jak to – oburzyło się dziecko – przecies jus go psyjęła. Nie widzis, ze się uśmiecha? Dla nas, dorosłych, wszystko musi mieć racjonalny wymiar. Dzieci są bardziej ufne, widzą jakby głębiej, czują lepiej. Ich wiara jest aktem absolutnego zaufania Bogu. Kilkoro dzieci zapytaliśmy, kim jest dla nich Bóg, co wydarzyło się na krzyżu, co to jest modlitwa i Msza.