Paweł z Teb, żyjący na przełomie III i IV wieku, jest uważany za pierwszego chrześcijańskiego pustelnika. W latach 375–377 jego żywot został spisany przez św. Hieronima. Czytamy w nim, że Paweł, pochodzący z zamożnej egipskiej rodziny, w wieku lat 15 został osierocony i zamieszkał na pustyni. Żył tam aż 98 lat. Codziennie się modlił, zgłębiał Pismo Święte i zajmował się praktykami pokutnymi. Dlatego na obrazie widzimy, jak trzyma na kolanach księgę Biblii, a w prawej ręce okulary, natomiast na pierwszym planie leżą czaszka i dyscyplina. Czaszka miała mu przypominać o marności i przemijaniu wszystkiego, co doczesne.