Książka składa się z 60 rozdziałów, w których punktem wyjścia jest zawsze jakaś fotografia. Autorka próbuje dociec, kto zrobił zdjęcie, w jakich warunkach, wreszcie kogo ono przedstawia. Swe rozważania uzupełnia o rozmowy, zapisy historii mówionej, dokumenty, rozważania teoretyczne, cytaty z esejów o fotografii. W tej warstwie to niezmiernie ciekawa książka i ważny przyczynek do rozważań o społecznej roli wsi w ubiegłym stuleciu. Pisana jest z pasją przywrócenia chłopskim fotografiom należnego im miejsca w naszej pamięci.