Synod z demokracją w tle

Oznaczają bowiem, że wciąż sporo ludzi zatroskanych jest o przyszłość wspólnoty Kościoła. Problemem są jednak liczne niedomówienia i przekłamania. I oczekiwania, których jest niemało, oparte na wątpliwej jakości rozumowaniu i wyciąganiu pochopnych wniosków czy to z papieskich wystąpień, czy z własnych błędnych wyobrażeń. Kiedy ogłoszono, że nie będzie bezpośrednich relacji z synodu – poza oficjalnymi, watykańskimi – wśród niektórych dziennikarzy zawrzało. Podniosły się głosy, że ta nowa jakość otwartości papieża to fikcja i że oficjalne komunikaty nie oddadzą faktycznego przebiegu obrad ani temperatury dyskusji w synodalnej auli. Krytyków tej decyzji zapewne bardziej bolało to, że nie będą mogli na podstawie przecieków sami tworzyć rzeczywistości i zaklinać faktów, żeby bardziej pasowały do wizerunku Kościoła, jaki chcieliby kreować. Uważali, że skoro Franciszkowi zdarzają się improwizowane wywiady w samolotach, spontaniczne wypowiedzi na zakończenie telekonferencji (i czasami niefortunne wypowiedzi, które potem trzeba tłumaczyć, czytaj: wycofywać), to w czasie synodu będzie podobnie. Rozpowszechniając różne spontaniczne wypowiedzi uczestników synodu, czasami sprzeczne ze sobą, i opatrując je odpowiednim komentarzem, będą jak z puzzli budowali niewysublimowany obraz Kościoła XXI wieku. A jak do tego dodać jeszcze obawy niektórych o wprowadzenie w życie Kościoła systemu demokratycznego, to od myślenia o możliwych konsekwencjach głowa może rozboleć.