Jadalnię domu rekolekcyjnego w Porszewicach wypełnia gwar. Szczęk talerzy miesza się z okrzykami dzieci i rozmowami dorosłych. Ci, którym słowo „rekolekcje” kojarzy się z ciszą i zadumą, mogliby się zdziwić, ale stali bywalcy rekolekcji Domowego Kościoła – rodzinnej gałęzi Ruchu Światło–Życie – przywykli do tego, że ich wyjazdy cechuje wielki harmider.