Powstanie w getcie warszawskim: honor cenniejszy niż życie

Był 14 nisan 5703 roku, czyli 19 kwietnia roku 1943. Nazajutrz Żydzi mieli świętować Paschę – pamiątkę wyjścia narodu z Egiptu. Ale w warszawskim getcie od dawna nie było warunków do świętowania. To był obszar tragedii zgotowanej ludziom przez innych ludzi. Właśnie miał się dokonać ostatni jej akt. Wczesnym rankiem na odgrodzony od reszty miasta teren wlały się dwie kolumny niemieckiego wojska. Rozkaz Reichsführera SS Heinricha Himmlera nakazywał przeprowadzić deportację pozostałych w getcie Żydów. Nikt z mieszkańców tego strasznego miejsca nie łudził się już, że jej celem jest coś innego niż „ostateczne rozwiązanie kwestii żydowskiej”. Tym razem wielu z nich postanowiło: nie pozwolimy traktować się jak bydło wywożone na rzeź.