U2 nagrało stare piosenki od nowa. Ale czy warto poprawiać to, co w oryginale jest doskonałe?

Richard Nicholson /Music Pics/REX/Shutterstock/east news

Gdy podchodzi się po raz drugi do tych samych wybitnych utworów, warto już na wstępie postawić pytanie: po co aranżować od nowa coś, co w oryginalnej wersji jest doskonałe?

Każda nowa płyta U2 staje się wydarzeniem. I to nie tylko pod względem komercyjnym, choć łączna sprzedaż ponad 150 mln płyt naprawdę imponuje. Dzieje się tak również dlatego, że ten zespół nieustannie intryguje, zmieniając swoje brzmienie i wizerunek, płynnie poruszając się między muzycznymi stylami. Niemal zawsze, kiedy już wydawało się, że wiemy, czym jest U2, irlandzka grupa zaskakiwała czymś nowym, co burzyło przyzwyczajenia słuchaczy. Czy tak jest także w przypadku najnowszego, czteropłytowego albumu „Songs of Surrender”, który właśnie ujrzał światło dzienne?

Dostępna jest część treści. Chcesz więcej? Zaloguj się i rozpocznij subskrypcję.
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.

« ‹ 1 › »

oceń artykuł

Szymon Babuchowski

Kierownik działu „Kultura”

Doktor nauk humanistycznych w zakresie literaturoznawstwa. Przez cztery lata pracował jako nauczyciel języka polskiego, w „Gościu” jest od 2004 roku. Poeta, autor pięciu tomów wierszy. Dwa ostatnie były nominowane do Orfeusza – Nagrody Poetyckiej im. K.I. Gałczyńskiego, a „Jak daleko” został dodatkowo uhonorowany Orfeuszem Czytelników. Laureat Nagrody Fundacji im. ks. Janusza St. Pasierba, stypendysta Fundacji Grazella im. Anny Siemieńskiej. Tłumaczony na język hiszpański, francuski, serbski, chorwacki, czarnogórski, czeski i słoweński. W latach 2008-2016 prowadził dział poetycki w magazynie „44/ Czterdzieści i Cztery”. Wraz z zespołem Dobre Ludzie nagrał płyty: Łagodne przejście (2015) i Dalej (2019). Jest też pomysłodawcą i współautorem zbioru reportaży z Ameryki Południowej „Kościół na końcu świata” oraz autorem wywiadu rzeki z Natalią Niemen „Niebo będzie później”. Jego wiersze i teksty śpiewają m.in. Natalia Niemen i Stanisław Soyka.

Kontakt:
szymon.babuchowski@gosc.pl
Więcej artykułów Szymona Babuchowskiego