Została zachowana chronologia pierwodruków, dzięki czemu możemy obserwować kolejne odsłony rodzinnej miłości na przestrzeni niemal piętnastu lat – jej młodzieńcze drgania, wyjazdy i powroty, wewnętrzne dojrzewanie.

Nieodłączonym pejzażem tych spotkań jest Pszów, z niejako podwójnym domem – tym rodzinnym i sanktuarium Matki Boskiej Uśmiechniętej, gdzie: „Chleb staje się ciałem. Rdzawe/wieżyczki ratusza, dalej doliny, jeszcze dalej dębowe aleje, na horyzoncie/ siny zarys gór./W tle niebo./We wszystkich możliwych sensach tego słowa”.

Trzeba jeszcze zwrócić uwagę na ładną oprawę plastyczną książki i grafiki Jana Nikińskiego.