Santiago de Compostela jest symbolem chrześcijańskich korzeni nie tylko Hiszpanii, ale całej Europy. Do grobu św. Jakuba Apostoła prowadziły średniowieczne pielgrzymkowe szlaki Starego Kontynentu. To sanktuarium, położone w pobliżu Finisterre (przylądka uchodzącego za kraniec Europy), przypomina od wieków, że jesteśmy pielgrzymami zmierzającymi nie tylko do doczesnych celów, ale i do celu ostatecznego. Barcelona leży dokładnie na przeciwległym brzegu Półwyspu Iberyjskiego, nad Morzem Śródziemnym. To potężne, tętniące życiem, przemysłowe miasto może być symbolem nowożytnej Europy. Genialny wierzący architekt zapragnął wybudować tam kościół, którego majestat i piękno przypomną ludziom o Bogu. To odważne marzenie spełnia się już od 1882 roku. Świątynia Sagrada Familia osiągnęła już taki etap budowy, że można ją poświęcić do sprawowania kultu.

Benedykt XVI połączył nie tylko antypody Hiszpanii, ale i średniowiecze ze współczesnością. Najpierw, 6 listopada, dołączył do rzeszy pielgrzymów do grobu św. Jakuba, nazajutrz poświęcił barcelońskie arcydzieło sztuki sakralnej. Oba te miejsca łączy chrześcijańska wiara. W tym połączeniu ukrywa się prorocze przesłanie Benedykta XVI, skierowane do Europejczyków. To wezwanie do twórczej wierności chrześcijańskiej tradycji, która ukształtowała w decydującym stopniu Europę. Bez Boga nie zbudujemy bardziej ludzkiego świata, bo „Bóg jest prawdziwą miarą człowieka”. Przypomnienie tej podstawowej prawdy wybrzmiało mocno w papieskim przesłaniu.