Niemy krzyk

To nie pierwszy raz, gdy Turcja próbuje rozprawić się z Kurdami w Iraku i Syrii. I nie pierwszy raz, gdy Zachód pozostawia ich samych sobie, choć jeszcze niedawno byli mu potrzebni do walki z Państwem Islamskim. Swoboda, z jaką Turcy dokonują bombardowań na kurdyjskie cele, pokazuje, w jak dwuznacznych moralnie sojuszach musimy uczestniczyć. Nie bójmy się postawić pytań, może naiwnych ze strategicznego punktu widzenia, ale koniecznych, jeśli chcemy wiedzieć, jaką cywilizację reprezentujemy: czy NATO rzeczywiście nie ma argumentów, by powstrzymać jednego ze swoich członków przed zbrodniami na Kurdach? Czy jesteśmy zmuszeni do milczenia ze względu na możliwy sprzeciw Turcji wobec rozszerzenia NATO? Ale zapytajmy też: czy Turcy mają powody, by tak radykalnie rozprawiać się z kurdyjskimi bojówkami? I czy sami Kurdowie są wyłącznie ofiarami, a nie również stroną współodpowiedzialną za eskalację konfliktu?

oceń artykuł