"Uczta wprawdzie gotowa, lecz zaproszeni nie byli jej godni"

Obserwuję dzisiejsze „uczty” różnych ludzi i ich gości. Jedne przyjęcia są bardziej udane, inne mniej. Każde się jednak kiedyś kończy i pozostaje jakiś niedosyt. Może to żal, że już koniec; może ulga, że można je już opuścić.

Oby każdy z nas przyjął w porę zaproszenie Pana na „prawdziwą ucztę” – ucztę, która jest jedyna w swoim rodzaju, która nigdy się nie kończy, która jest w stanie uszczęśliwić każdego z nas. Ta uczta na pewno nie zostawi niedosytu. Jednak zanim przyjmiemy zaproszenie, przyjrzyjmy się bacznie sobie, czy jesteśmy godni ucztować z Bogiem? Jeszcze jest czas na zmianę „szaty” naszego życia.

Gustaw Kwapich, mąż Marii, ojciec Mateusza, Filipa i Karola, kucharz w jednej z katowickich restauracji