Struktura czasu przejściowego

Uroczystość przyłączenia części Górnego Śląska do Polski, Katowice, 20 czerwca 1922 roku. Na czele wkraczających oddziałów gen. Stanisław Szeptycki.
nac

Po zakończeniu I wojny światowej także Stolica Apostolska stanęła przed wyzwaniem dostosowania granic jednostek kościelnych do nowych realiów. Dotyczyło to m.in. obszaru Górnego Śląska i Śląska Cieszyńskiego, będących częścią diecezji wrocławskiej.

Sprawdzonym sposobem Stolicy Apostolskiej na tymczasowe uregulowanie sporów terytorialnych, które miały swoje przełożenie na organizację kościelną, było tworzenie tzw. administracji apostolskich, wyjętych z zarządu miejscowego biskupa i podporządkowanych Stolicy Apostolskiej; względnie wikariatów generalnych lub wolnych prałatur. Takie rozwiązanie zastosowano także wobec Górnego Śląska, którego podział nastąpił ostatecznie decyzją Konferencji Ambasadorów z 20 października 1921 r. Wcześniej zapadły decyzje dotyczące podziału Śląska Cieszyńskiego.

Tekst pochodzi z dodatku "Mocny fundament" dostępnego z wydaniem 43/2022 "Gościa Niedzielnego".

Dostępna jest część treści. Chcesz więcej? Zaloguj się i rozpocznij subskrypcję.
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.