Nowe prawo

Projekt Marka Balickiego
Regulacja ta zezwala na in vitro bez ograniczeń, przewiduje dostęp do sztucznego zapłodnienia nie tylko dla małżeństw, ale także dla par nieformalnych, kobiet samotnych czy par homoseksualnych. W trakcie procedury dozwolone byłoby tworzenie dowolnej liczby zarodków, niewykorzystane przy zapłodnieniu byłyby zamrażane, a uszkodzone niszczone. Dozwolona byłaby selekcjazarodków i wybór tych, które mają najlepszy potencjał do rozwoju. Choć regulacja traktuje zarodek inaczej niż komórki czy tkanki, jednak nie przyznaje mu żadnego statusu prawnego, nie reguluje też statusu prawno‑rodzinnego dziecka narodzonego in vitro. Projekt jest firmowany m.in. przez Stowarzyszenie Nasz Bocian i Federację na Rzecz Kobiet i Planowania Rodziny, jednak środowiska te nie złożyły go w Sejmie jako projekt obywatelski, bo do tego trzeba 100 tys. podpisów, lecz jako projekt poselski, do czego wystarczy 15 podpisów posłów. W Sejmie wnioskodawców ma reprezentować lewicowy poseł Marek Balicki. Jest to nowelizacja ustawy transplantacyjnej.

Projekt niezgodny z nauczaniem Kościoła, ponieważ zezwala na in vitro i nie chroni ludzkiego zarodka.

Oświadczenie Zespołu Ekspertów KEP ds. Bioetycznych w porozumieniu z Prezydium Konferencji Episkopatu Polski z 22 grudnia 2008 r. (fragmenty)
(…) Politycy stają wobec szczególnej odpowiedzialności, gdy podejmują decyzje dotyczące sprawy życia i godności człowieka. W żadnym przypadku nie jest dopuszczalna zgoda na niszczenie istnienia ludzkiego na jakimkolwiek etapie jego rozwoju. W tym kontekście należy popierać starania prawotwórcze zmierzające do stworzenia przepisów chroniących każdy ludzki zarodek. Jeśli w czyimś przekonaniu przyjmuje się w tych pracach rozwiązania zbyt restrykcyjne, to takiej restrykcyjności trudno nie uznać za zaletę. Nawet wątpiący w status ludzki embrionu muszą postępować zgodnie z etyczną odpowiedzialnością, aby pod żadnym pozorem nie zabić człowieka. Przygotowywany projekt ustawy jest do przyjęcia wyłącznie wtedy, gdy podtrzymany zostanie zakaz zabijania i zamrażania ludzkich istnień. (…) Gdy podejmuje się inicjatywę pierwszego unormowania, wszyscy posłowie zatroskani o ochronę praw człowieka powinni podjąć działania zmierzające do całkowitego zakazu tej metody. Gdyby jednak takie rozwiązanie prawne zostało odrzucone, ich etycznym obowiązkiem jest aktywność w całym proces.