Ks. Rafał Bogacki: Ignacy z Lo­yoli zalecał, aby jezuici nie przyjmowali kościelnych urzędów i honorów. Dlaczego jako jezuita zaakceptował Ksiądz Kardynał nominację?

Kard. Gianfranco Ghirlanda: W naszych konstytucjach św. Ignacy określił, czym są śluby jezuity. Dał precyzyjne wskazówki dotyczące władzy, uregulował także kwestię związaną ze święceniami biskupimi i innymi urzędami kościelnymi. Godność kardynalska nie jest związana z wykonywaniem władzy w Kościele, ani z zarządzaniem. Papież wprawdzie może delegować kardynałom swoją władzę w konkretnych sytuacjach, ale nie ma tu mowy o urzędzie. Śluby, które składają jezuici, nie uwzględniają kreacji kardynalskiej. Trzeba także pamiętać, że w czasach Ignacego święcenia biskupie wiązały się z przyznaniem konkretnego beneficjum, a także z honorem i zaszczytami. Dzisiaj jesteśmy w innej sytuacji. Jeśli papież chce mianować jezuitę kardynałem lub biskupem, to ten, mając na uwadze dobro Kościoła, powinien się zgodzić.