Lekceważona początkowo za Odrą Inicjatywa Trójmorza nagle stała się obiektem zainteresowania Berlina. Co sprawiło, że Niemcy poprosiły o członkostwo w forsowanym głównie przez Polskę projekcie?
Od Estonii przez Polskę, Austrię po Bułgarię. W sumie 12 państw leżących między Bałtykiem, Adriatykiem i Morzem Czarnym. Inicjatywa Trójmorza, niezbyt trafnie nazywana czasami Międzymorzem. To drugie było geopolityczną (nigdy niezrealizowaną w praktyce) koncepcją Józefa Piłsudskiego, obejmującą w zamyśle również Ukrainę, i miało stanowić coś w rodzaju federacji obliczonej na skuteczną przeciwwagę dla rosyjskiej ekspansji. Trójmorze, przynajmniej w punkcie wyjścia, ma raczej skromniejsze cele: chodzi o współpracę gospodarczą, energetyczną i tworzenie wspólnej infrastruktury, która pozwoliłaby dogonić tym krajom poziom rozwoju, jaki osiągnęła Europa Zachodnia. Co w tym towarzystwie miałyby robić Niemcy?
Dostępne jest 17% treści. Chcesz więcej?
Zaloguj się i rozpocznij subskrypcję.
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.
Zastępca redaktora naczelnego
W „Gościu" od 2006 r. Studia z socjologii ukończył w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Pracował m.in. w Instytucie Kultury Polskiej przy Ambasadzie RP w Londynie. Laureat nagrody Grand Press 2011 w kategorii Publicystyka. Autor reportaży zagranicznych, m.in. z Wietnamu, Libanu, Syrii, Izraela, Kosowa, USA, Cypru, Turcji, Irlandii, Mołdawii, Białorusi i innych. Publikował w „Do Rzeczy", „Rzeczpospolitej" („Plus Minus") i portalu Onet.pl. Autor książek, m.in. „Mocowałem się z Bogiem” (wywiad rzeka z ks. Henrykiem Bolczykiem) i „Psycholog w konfesjonale” (wywiad rzeka z ks. Markiem Dziewieckim). Prowadzi również własną działalność wydawniczą. Interesuje się historią najnowszą, stosunkami międzynarodowymi, teologią, literaturą faktu, filmem i muzyką liturgiczną. Obszary specjalizacji: analizy dotyczące Bliskiego Wschodu, Bałkanów, Unii Europejskiej i Stanów Zjednoczonych, a także wywiady i publicystyka poświęcone życiu Kościoła na świecie i nowej ewangelizacji.
Kontakt:
jacek.dziedzina@gosc.pl
Więcej artykułów Jacka Dziedziny