Na mapie Polski istnieją miejsca, które, choć położone na uboczu, stają się centrami duchowego życia. Do takich należy Skrzatusz – niewielka wieś w diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej, której znaczenie daleko przekracza lokalny wymiar. To tutaj znajduje się sanktuarium Matki Bożej Bolesnej, a jego sercem jest cudowna Pieta – późnogotycka rzeźba Matki z Synem, ocalała w niezwykłych okolicznościach. Historia figury, budowy bazyliki i rozwijającego się tu kultu to opowieść o wierze, która potrafi przetrwać burze dziejowe i inspirować kolejne pokolenia. Dość powiedzieć, że w ten weekend odbywają się uroczystości 450-lecia obecności Piety w Skrzatuszu.

Droga Piety do Skrzatusza

Rzeźba Matki Bożej Bolesnej powstała prawdopodobnie w pierwszej ćwierci XV wieku. Początkowo znajdowała się w kościele w Mielęcinie, gdzie była czczona do czasów reformacji. W drugiej połowie XVI wieku, podczas protestanckich zamieszek, figurę usunięto z ołtarza i usiłowano utopić w pobliskim jeziorze – symboliczne działanie wynikające z odrzucenia kultu wizerunków w niektórych odłamach reformacji.