Libijska Armia Narodowa pod wodzą marszałka Khalify Haftara 4 kwietnia rozpoczęła szturm na Trypolis, gdzie rezyduje uznawany przez społeczność międzynarodową rząd jedności narodowej. W ciągu pierwszego miesiąca ofensywy, zakończonej na razie zajęciem przez atakujących głównego lotniska kraju, zginęło 260 osób, a 32 tys. musiało opuścić bombardowaną z ziemi i powietrza stolicę. Po ośmiu latach od obalenia Muammara al-Kaddafiego nie widać szans na pokój. Libię czekają dwa warianty. Albo wzorem Jemenu stanie się państwem upadłym, pogrążonym w wojnie domowej, albo po zwycięstwie Haftara czeka ją wersja egipska, czyli równie opresyjne rządy jak przed arabską wiosną. Marszałek Haftar nie kryje podziwu dla rządzącego w Egipcie prezydenta Sisiego i kwestionuje sens rozpisywania w Libii wyborów. Niezależnie jednak od rozwoju sytuacji eskalacja konfliktu to bardzo zła wiadomość dla Europy, gdyż najprawdopodobniej spowoduje nową falę migracji przez Morze Śródziemne.