Publikowanie po latach czyichś młodzieńczych tekstów zawsze nosi w sobie element ryzyka. Bo przecież juwenilia to zwykle utwory niedoskonałe, często niewolne od banału i nieuświadomionych wpływów innych autorów. Jeśli są wydobywane z zapisków odręcznych, pełnych skreśleń, nastręczają dodatkowych trudności związanych z ustaleniem właściwej wersji. O ile w ogóle taka istnieje, a tekst został ukończony.