W 1923 r. kard. Louis Billot dowodził, że wraz ze zdefiniowaniem papieskiej nieomylności podczas Soboru Watykańskiego I zakończyła się era soborów. Zresztą, są niepotrzebne jako „drogie, niewygodne, pełne problemów i niebezpieczeństw wszelkiego rodzaju”. Tym większym zaskoczeniem było ogłoszenie przez sędziwego Jana XXIII zamiaru zwołania nowego soboru. Co prawda wcześniejsi papieże, jak na przykład Pius XI w swej pierwszej encyklice „Ubi Arcano Dei” z 23 grudnia 1922 r., mówili o potrzebie dokończenia przerwanego przed ponad pół wiekiem soboru. Wszyscy jednakże zgodnie musieli uznać, że ani czas po temu, ani możliwości.