Tylko pustynia docenia bogactwo deszczu

Na ucztę, którą król wyprawił dla syna, przyszli nie ci, którzy byli w swoich oczach wartościowi i mieli bogate pasje, ale ci, którzy nie byli nikomu do niczego potrzebni i nic nie posiadali. Głodni chętnie przychodzą na ucztę, syci sarkastycznie nią gardzą. Spragnieni miłości odkrywają ją w Bogu, a ukochani po ludzku pogardzają zaproszeniem Pana. Kto umie wytrwać z głodnym sercem, kto umie nie złamać się duchowym ubóstwem swego ego, kto potrafi cierpliwie przecierpieć niedostatek, ten nasyci swe potrzeby wspaniałością Boga obdarowującego w Chrystusie.

oceń artykuł