Ktoś inny straci życie

Wyprowadzacie podjudzającymi gadkami ludzi na ulicę. A potem dziwicie się, że leje się krew.

Tylko to ktoś inny, nie Wy, trafi do szpitala, straci życie. Jak łatwo podczas kłótni, która przekracza granicę, chwycić nóż dla dodania sobie siły wyrazu. Na ulicy, gdzie tłum płynie ze swoją własną mocą, jeszcze łatwiej użyć siły.

Niech każdy o tym pomyśli, niezależnie od tego, po której jest stronie w tej wojnie domowej. W końcu chodzi o sprawę wielką – Ojczyznę. Cokolwiek by dziś mówiono o patriotyzmie i jego zbędności.

Kijów stoi jak stał, z krwawą Aleją Bohaterów, którą ludzie chodzą, płacząc. Więc po raz kolejny pytam: Po co Polsce krew nieżywych?

No chyba że Ci, którzy podżegają, pójdą z tym tłumem w pierwszym rzędzie. Wtedy oddadzą życie za słowo, przywracając mu rangę. Nie chodzi bowiem tylko o walkę słowo za słowo, nie znając miary.

Pamiętajmy, że stale zdajemy egzamin z historii. Te lekcje nigdy się nie kończą.

« ‹ 1 › »

oceń artykuł

Barbara Gruszka-Zych

od ponad 30 lat dziennikarka „Gościa Niedzielnego”, poetka. Wydała ponad dwadzieścia tomików wierszy. Ostatnio „Nie chciałam ci tego mówić” (2019). Jej zbiorek „Szara jak wróbel” (2012), wybitny krytyk Tomasz Burek umieścił wśród dziesięciu najważniejszych książek, które ukazały się w Polsce po 1989. Opublikowała też zbiory reportaży „Mało obstawiony święty. Cztery reportaże z Bratem Albertem w tle”, „Zapisz jako…”, oraz książki wspomnieniowe: „Mój poeta” o Czesławie Miłoszu, „Takie piękne życie. Portret Wojciecha Kilara” a także wywiad-rzekę „Życie rodzinne Zanussich. Rozmowy z Elżbietą i Krzysztofem”. Laureatka wielu prestiżowych nagród za wywiady i reportaże, m.innymi nagrody Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich w dziedzinie kultury im. M. Łukasiewicza (2012) za rozmowę z Wojciechem Kilarem.

Kontakt:
barbara.gruszka@gosc.pl
Więcej artykułów Barbary Gruszki-Zych