Przed laty w Izraelu usłyszałem dowcip: „Ośmiu Żydów wraca wieczorem z synagogi. Idą ciemną ulicą. Dyskutują. Nagle spostrzegają, że z naprzeciwka zbliża się dwóch mężczyzn. Jeden z Żydów rzuca niepewnie: »Panowie, chodźmy stąd. Bo ich jest dwóch, a my jesteśmy sami«”. Przed kilkoma miesiącami bardzo dotknęły mnie słowa: „Nie boję się. Bóg i ja stanowimy większość”. Czyje to stwierdzenie? Teresy Wielkiej! Karmelitanki, która uczyniła je dewizą swojego życia.